listwy przypodłogowe kanie kojarzy nam się ze średnio dobrze urządzoną przestrzenią to? zmieńmy to! Przecież już niewielkim kosztem można sprawić, że nasze otoczenie nabierze pożądanego charakteru. Przede wszystkim postawmy na to, by zmienić swoje ściany, zawiesić na nich piękne obrazy, przemalować i zamontować ciekawą sztukaterię. Może być ona dla nas zupełnie czymś nowym, albo i dobrem, którym cieszyliśmy się już od dawna. W każdym razie warto jest urozmaicić swoje wnętrza piękną sztukaterią. Odważmy się na to już dziś, a jutro z uśmiechem na twarzy pokazywać będziemy bliskim piękno swoich pokoi. O drewnianej podłodzeJeżeli zdecydowaliśmy o wyborze drewnianej podłogi, możemy wybrać z kilku jej rodzajów. Na rynku są dostępne deski trójwarstwowe, deski lite oraz parkiety w różnych formach (mozaika, czy też klasyczne klepki). Deski trójwarstwowe są najtańszym rozwiązaniem, ponieważ kładzie się je tak samo jak panele, nie trzeba mieć również wylewki betonowej najwyższej jakości. Mają jeszcze jedną zaletę - można je montować na ogrzewaniu podłogowym. Jeśli chodzi o koszt takiej deski, to zależy on od tego jaki gatunek drewna stanowi górną warstwę, oraz od rodzaju wykończenia (lakier, lub olej). Nie jest to jednak produkt najwyższej jakości, ale konkuruje z panelami - możemy mieć prawdziwe drewno za niewielkie pieniądze, które w dodatku możemy zamontować samodzielnie. Trwałość jest różna - najbardziej zależy od gatunku drewna, oraz od wykończenia. Znajdziemy tez modele do jednokrotnego cyklinowania - czyli możemy po latach taką podłogę odnowić. Deski lite oraz parkiet to najlepsze rodzaje drewnianej podłogi - wysoka jakość, trwałość, możliwość wielokrotnego cyklinowania, itp. Możemy zakupić deski już polakierowane, z mocowaniem pióro-wpust, które będzie można łatwo położyć. I nie trzeba już samodzielnie lakierować. Jest też dostępny tzw. finish parkiet, który nie wymaga cyklinowania i lakierowania - po położeniu połoga nadaje się do użytkowania. Twardość drewna - definicjaTwardość drewna ? obok gęstości jedna z cech charakteryzująca materiał jakim jest drewno. Określanie twardości drewna w porównaniu z innymi materiałami jest trudne, ponieważ niejednorodna jest struktura drewna (drewno wczesne, drewno późne). Na wyniki pomiaru ma także wpływ wilgotność drewna, a także rodzaj przekroju na którym dokonywany jest pomiar. Twardość poszczególnych gatunków porównywać możemy tylko w oparciu o wyniki otrzymane przy zastosowaniu tej samej metody pomiaru. Na początku XX w. rozpoczęto próby nad określeniem metody pomiaru, która dawałaby porównywalne i powtarzalne wyniki. Pierwszym był Bugsen, którego metoda pomiaru polegała na wbijaniu w drewno igły o określonej średnicy na stałą głębokość 2 mm. Siła potrzebna do tego była wartością określającą twardość drewna. Jednak ten rodzaj pomiaru dawał dość nierówne wyniki ze względu na niejednorodność drewna wczesnego i późnego. Metodę tę zastąpiono metodą Janki, która polega na wciskaniu kulki stalowej o określonej średnicy (11,284 mm) w próbkę drewna. Badanie wykonuje się na specjalnej maszynie i trwa ok. 2 minut. Szybkość obciążania powinna wynosić 320 - 480 kG/min. Wynik wyrażony jest w kG/cm2 lub MPa. Dokonuje się co najmniej 4 wciski na każdym przekroju, więc jest możliwość uśrednienia pomiarów. Metoda ta też nie jest idealna, ale jest obecnie najbardziej rozpowszechniona. Nowszą metodą, która sprawdza się lepiej np. w przypadku drewna iglastego, które ma niejednorodną strukturę jest metoda Brinella. Polega ona, podobnie jak w metodzie Janki, na wciskaniu kulki o średnicy 10 mm w próbkę drewna, jednak mierzy się nie siłę potrzebną do wciskania kulki, bo ta jest stała, a średnicę odciśniętego wgniecenia. Siłę potrzebną do wciśnięcia kulki różnicuje się w zależności od gęstości drewna. Np. dla drewna o małej gęstości stosuje się siłę 10 kG, dla bardzo zwartych 100 kG. Czas badania trwa ok. 1 minuty.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Twardo%C5%9B%C4%87_drewna